มองไปทางไหนก็เจอแต่กล้วย
ตอนเด็กๆ ไม่ชอบกินกล้วยเอาเสียมากๆ เพราะกินไปแล้วมันจะรู้สึกอยากอ้วก โดยเฉพาะกล้วยน้ำว้า ยิ่งกล้วยน้ำว้าช้ำๆด้วยแล้วยิ่งไปกันใหญ่ ถ้าจะกินก็ต้องเอาไปปิ้งก่อน อันนั้นพอกินได้ โดยที่บ้านจะปลูกกล้วยน้ำว้าไว้หลังบ้าน เราชอบไปเตะเล่น ที่บ้านก้ทำไร่กล้วยน้ำว้า คือมองไปทางไหนก็เจอแต่กล้วยมาตั้งแต่เด็ก ท่ายางคือเมืองกล้วแหละมั้ง
อาการไม่ชอบกล้วยเริ่มจางหายเมื่อห็นถึงประโยชน์
แต่พอโตขึ้นก็เริ่มรู้ว่ากล้วยต่างๆ มันมีประโยชน์สารพัด เช่นช่วยระบาย ผิวพรรณดี มีแร่ธาตุและสารอาหารมาก เป็นสมุนไพรที่หาได้ง่าย ซึ่งกล้วยหอมมีประโยชน์มากเช่นกัน จึงเริ่มกินกล้วยไข่ กล้วยน้ำว้า กล้วยหอม ซึ่งกล้วยไข่จะกินได้ง่ายที่สุด ส่วนกล้วยหอมนั้น ลูกมันใหญ่จะกินยากหน่อย เราก้ไม่รู้หรอกนะว่ากล้วยหอมท่ายางที่กินมันเป็นของดีของอร่อย
กล้วยหอมท่ายาง โกอินเตอร์
เราเอาปุ๋ยตรานางงามไปนำเสนอให้ชาวสวนที่ปลูกกล้วยหอม แถวๆบ้านลาดเค้าลองใช้ดู ลุงบอกว่าใช้ยังไงเราก็อธิบายว่า ใช้ผสมน้ำฉีดทางใบเค้าก็บอกว่าถ้าเป็นปุ๋ยที่ฉีดทางใบ ใช้ไม่ได้หรอกเพราะว่าเค้าเข้ากลุ่มที่ส่งออกกล้วยหอมให้ญี่ปุ่น ซึ่ง กล้วยหอมที่จะผ่านได้ต้องทำตามกรรมวิธีที่เค้าบอก ไม่ใช้ยาฆ่าแมลง จะตรวจเข้มมากหากโดนตีกลับทั้งล็อต มันจะไม่คุ้ม สรุปเลยไม่ได้ใช้
เราก็เพิ่งรู้นี่แหละว่ากล้วยหอม ท่ายาง ส่งออกไปญี่ปุ่น
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น